Yıllar önce hastanede çalışırken, ağır hasta bir kız getirdiler.
Tek yaşam şansı, beş yaşındaki kardeşinden acil kan nakli idi.
Küçük oğlan aynı hastalıktan mucizevi şekilde kurtulmuş ve kanında o hastalığın mikroplarını yok eden bağışıklık oluşmuştu.
Doktor durumu beş yaşındaki oğlana anlattı ve ablasına kan verip vermeyeceğini sordu.
Küçük çocuk bir an duraksadı, derin bir nefes aldı ve “Eğer kurtulacaksa, veririm kanımı” dedi.
Kan nakli ilerlerken, ablasının gözlerinin içine bakıyor ve gülümsüyordu.
Kızın yanaklarına yeniden renk gelmeye başlamıştı, ama küçük çocuğun yüzü de giderek soluyordu.. Gülümsemesi de yok oldu.
Titreyen bir sesle doktora sordu:
“Hemen mi öleceğim?..”
Küçük çocuk doktoru yanlış anlamış, ablasına vücudundaki bütün kanın verileceğini, kendisinin de öleceğini sanmıştı. Ve buna rağmen kanını vermeye razı olmuştu.
ALINTI
BEYYİNAT 