Üniversitede okurken, tanıdığı bir dost ve komşusunun başka bir şehre tayini çıkmıştı.
Taşınmaya yardım için gittikleri ev ise, bir apartmanın 7. katıydı.
O eve ilk taşınırken eşyalar arasında bulunan büyük ve değerli bir vitrin, apartmanın giriş katındaki merdiven çok dar olduğu için halatlara bağlanarak, apartman dışından ve balkondan yukarıya doğru 7. kata çekilerek çıkarılmıştı.
Taşınan komşusu; “başka çaremiz yok, şimdide yine aynı şekilde aşağı indireceğiz” diye ısrar ediyordu..
Herkes; “Bu çok zor ve tehlikeli, taşınırken olabilir ama inerken olmaz. Halat kopabilir, elimizden kayabilir, aşağıda arabalar var ve insanlar geçiyor” diyorlardı ama akıllarına başka da bir çare gelmiyordu.
O sırada eşya taşımak için gelen üç hamal arasında, biraz yaşlıca, diğer hamalların alay ettikleri ve saçları dökük olduğu için ara sıra dazlak kafasına vurdukları hamal, “benim bir teklifim var” dedi.
Herkes merakla; “Nedir?” diye sorunca;
“Madem bu vitrin, birinci katın merdiveni dar olduğu için taşınırken oradan yukarıya geçmedi, o zaman biz de birinci kata kadar aşağıya merdivenlerden indirelim, daha sonra oradaki daire sakinlerinden rica ederek onların balkonundan halatla sarkıtalım. Bu daha az riskli” diye cevap verdi.
Başta taşınan komşusu olmak üzere hiç birisinin aklına gelmeyen bu teklif, herkesin hoşuna gitti ve vitrini oradan indirdiler.
Hikayeden Çıkarılacak Ders:
İnsanlar arasında eğitim, meslek ve dış görünüş ayrımı yapmadan, herkese ve farklılıklara saygı göstermeli.
Çünkü kimin değerinin ne olduğunu sadece Allah bilir ve akıl akıldan üstündür.
Latif ÜNAL
BEYYİNAT 