01-Eskiden “Kapıyı kapat!” denilmezmiş. Allah (cc) kimsenin kapısını kapatmasın diye düşünülür, “Kapıyı ört, ya da sırla” denilirmiş.
02-Eskiden kapıyı kapatırken yavaşça örtmek, kapıdan çıkarken arkasını dönmemek, geri geri çıkmak edebdenmiş.
03-Eskiden “Lambayı söndür” demezlermiş. Allah (cc) kimsenin ışığını söndürmesin diye “Lambayı dinlendir” derlermiş. Ve lamba yakılmaz, uyandırılırmış.
04-Eskiden uyuyan birisi uyandırılmak İçin sarsılmaz veya adı ile çağırılmazmış. “Agâh ol erenler” derlermiş. Nezaket, incelik, edep her işin başı imiş.
05-Eskiden insanların sözü kesilmez, işaret ve işmar edilmez, fısıltılar, gizli konuşmalar hoş karşılanmazmış.
06-Eskiden hanımlar beylerine “Efendi” derler, “siz” derler. hanım efendiliklerini gösterirlermiş.
07-Eskiden gezerken yere yumuşak basılır, ses çıkarmamaya çalışılırmış. Yerdeki haşerata basmamaya özen gösterdiği için adı “Karınca Ezmez Efendi” ye çıkan insanlar varmış.
08-Eskiden kapı eşiğindeki misafirlere ait ayakkabılar, dışarıya doğru değil, içeriye doğru çevrilirmiş. “Git bir daha gelme!” der gibi değil de. “Gitsen de ayağının yönü buraya dönük olsa” dercesine dizilirmiş.
Kısacası eskiden canlı cansız her şeyin bir hatırı varmış.
Eskiler hayatı o kadar nurani, o kadar temiz, o kadar manalı yaşarmış.
Merve TURGUT’a Teşekkürler
BEYYİNAT 